Voor 't eerst loops

Vrijdagmiddag gaan we samen naar het park en zoals zo vaak komen we Angel haar vriendje Moos tegen. Moos is een iets jongere reu en ziet eruit als een klein gestroomd boxertje, maar dan met het lijf van een teckel. Hele korte pootjes met een lange rug, de korte vacht weer van een boxer en ook z’n koppie is precies die van een boxer. (Sam in het lijf van een teckel).
Hij komt uit Tjechië en heeft als rasnaam: een Tjechische jachtteckel.
Angel vindt hem enig, vooral ook omdat ze bijna even oud zijn, dus elkaar flink uitdagen.
Maar zo niet die vrijdag. Moos ruikt iets onweerstaanbaars bij Angel.
Hij is niet meer bij haar weg te slaan en rent maar op z’n korte pootjes achter haar aan. Eerst vindt Angel het natuurlijk nog wel leuk, maar zodra Moos de kans krijgt, dan steekt hij z’n neus onder Angel haar staart en blijft plakken. Angel snapt er niets van en gaat dus af en toe maar even zetten, boven op Moos z’n snoet.
Moos wil helemaal niet naar z’n baasje luisteren en moet uiteindelijk aangelijnd worden, want anders zou hij zo met ons mee naar huis rennen. De hormonen gieren door z’n kleine lijfje.


Zaterdagmorgen krijgt Angel haar portie pens en wat zie ik: Juist, een paar rode druppeltjes.
8 maanden oud en loops geworden. Moos had het goed geroken.
We mijden het park en los lopen is er even niet bij.


De 1ste week kunnen we nog wel een keer naar ’t meer, even die ‘muts’ afspoelen. Het is tenslotte heerlijk warm weer.
We hebben totaal geen last van Angel. Uitbreken? Gedekt willen worden? Nooit van gehoord. Angel is zielig en slaapt alleen maar. Eten ho maar en zelfs het uitlaten heeft ze geen zin in. We hebben 3 weken lang een hele stille zielige hond in de winterslaap.

Klik op de titel voor de winterslaap foto’s.