Angel en Sinjo

Het blijft lastig, hoewel het wel steeds beter gaat.
Sinjo loopt heel wat in en uit, vooral nu het steeds zo zonnig is. Heerlijk luieren op de veranda is ook niet verkeerd.
Het kattenluik zit boven Angel haar 'nacht' hok en elke keer als Sinjo 'in en uit' wil, dan laat hij dat met een luid gemekker horen. Op dat moment verstijft Angel. Wat gaat er gebeuren?
Langzaam verstopt Angel zich dan in haar nachthok met de gedachte dat Sinjo haar dan niet kan zien? Kijk maar eens naar deze foto: Sinjo komt vanuit het kattenluik via het hok naar de muur om de tuin in te schieten. Hij loopt langzaam naar het muurtje en Angel zit met grote ogen in haar hok omhoog te kijken.

Als Sinjo gaat rennen dan krijgt hij Angel nog steeds achter zich aan, maar als hij langzaam loopt of gewoon gaat liggen, dan gaat het tegenwoordig prima. Heel langzaam en stijf komt Angel dan dichterbij om aan Sinjo te ruiken of haar neus onder Sinjo te duwen. Sinjo knort en spint met paardenkracht zo hard. Angel weet eigenlijk niet precies wat er van haar verwacht wordt. Zo jammer dat ik dat niet beter heb begeleid toen Angel nog klein was. Elke dag zagen ze elkaar wel, maar kennelijk niet voldoende. En omdat de poezen een vluchtroute naar boven hadden, zijn ze niet voldoende aan elkaar gewend geraakt. Nala leeft nog steeds voornamelijk boven en komt alleen 's nachts als Angel op de veranda is, naar beneden.

Buiten in de tuin vindt Sinjo het heerlijk om overal kopjes aan te geven. Lekker aan de stoel, de stenen of gewoon aan Angel haar hoofd.

Klik op de titel voor een aantal foto's van Angel en Sinjo samen.