Heiko & Ravi

Dagelijks lopen Angel en ik weer elke middag wat rondjes De Paauw.
De ballenmepper gaat tegenwoordig mee, met steeds dezelfde oranje (inmiddels bijna kaalgekauwde) bal.
Hartstikke leuk is nu dat Angel veel meer aandacht voor mij heeft en bijna alle andere honden links laat liggen. Voorheen wilde ze altijd wel even kijken en spelen, nooit ruzie maken hoor, maar dan trok ze nog wel eens haar eigen plan en liep ook wel eens een stuk vooruit of naar de andere honden toe. Nu blijft ze bij mij in de buurt.

Als we op ’t grote veld zijn en ik gooi met ballenmepper de bal een eind weg dan rent ze er als een paard in galop achteraan.
Als er een rood busje stopt en er 6 honden worden uitgelaten, dan blijft Angel gewoon bij mij staan kijken naar de ballenmepper. Er komen wat honden nieuwschierig onder Angel’s staart ruiken en Angel taalt er niet naar. We zijn toch aan het ballen?

Maar als Marrie komt aanlopen met haar 2 Belgische Herders, dan vindt Angel het wel heel leuk. Ravi, de Groenendaeler, is inmiddels 9 maanden oud en heel snel met de bal. Het is een genot te zien hoe snel en rap hij is. Heiko haar 9 jaar oude Terveurense Herder is veel rustiger, hij kijkt wat rond, met bal natuurlijk wel, en loopt z’n eigen pad. De roedel van Marrie bestaat uit eigenlijk 3 Belgen, maar helaas heeft de ruim 15 jaar oude Kita, ook een Groenendaeler, het eeuwige verwisseld en is verleden maand naar de overzijde vertrokken. Het is toch altijd wel weer een heel vreemd gezicht als je ineens een deel van een roedel mist.
Marrie mist haar maatje behoorlijk, ze had daar zo een ontzettend goede band mee. Maar Ravi is langzaam net zo’n plekje aan het veroveren, hij komt uit dezelfde bloedlijn en dat is ook wel te merken.

Angel ziet het als sport om toch te proberen de ballen van Ravi of Heiko te pakken, het liefste met haar eigen bal erbij. Haar bek is veel groter, dus 2 ballen lukt nog net. Ravi heeft alleen maar oog voor z’n eigen bal: als Marrie per ongeluk de bal voor Heiko weg mept, dan rent hij er mooi niet achteraan. Geweldig om te zien hoe goed hij getraind is!
(Tja, kan ook haast niet anders hè, bij Marrie hebben Angel en ik onze Elementair A gehaald)
Als we worden overvallen door een vreselijke storbui dan schuilen we een hele tijd onder de grote bomen en kletsen wat bij. Intussen worden we toch wel nat en koud.
“Zullen we dan maar bij mij thuis wat opwarmen met een thee”? vraag ik Marrie.
Zo gezegd zo gedaan: In Marrie haar bus mag Angel (geen enkel probleem, doet ze meteen) in de stalen bench en ik ga mee voorin.

Angel blijkt nog altijd een heel makkelijke hond: Thuis vindt ze het prima dat de 2 Belgen meteen mee de garage in gaan, haar Cabrio even uit proberen, uit haar waterbak drinken en in de huiskamer haar kluiven en speeltjes uitproberen.

Als we al even zitten te kletsen dan probeert Ravi, nu zonder bal, Angel uit te lokken voor een spel. Heel aandoenlijk om te zien. Dus maar snel de tuin in, kunnen ze samen ravotten in ons vreselijke oerwoud.
Na een dikke maand (waarvan eerst heel warm en daarna veel regen) is het gras ruim 2 kontjes hoog en bloeit alles tierig. Tjee, wat een wildernis is het geworden.

Klik op de titel en geniet mee met 2 bijzondere Belgische Herders.