Kynologenvereniging Rijnland, elementair A

Vlak na de grote vakantie is duidelijk dat ik weer hoognodig op cursus moet met Angel.

Eind augustus fiets ik op vrijdagavond richting Den Haag om een kijkje te nemen bij Kynologenclub de Hofstad, daar waar ik ooit m’n cursussen met Bo heb gelopen. Er wordt op dat moment getraind en daar krijg ik kippevel van. Is het gewoon koud of zijn mijn herinneringen niet prettig? In elk geval was Bo niet de makkelijkste met de training.

De zaterdagmiddag fiets ik bij de Kynologenvereniging Rijnland langs. Ik val met m’n neus in de boter, want ze hebben een open familie dag. Ziet er heel gezellig en ontspannen uit. Deze club spreekt me erg aan. Daar wil ik wel verder met Angel. We schrijven ons ter plekke in voor de cursus Elementair A. Gehoorzame huishond is niet meer nodig, we hebben immers al de pup en jonge hond bij Tjop gedaan. Thuis gaan we meteen aan de slag om iedereen even te laten zien wat we kunnen. En Angel kan al heel veel!!
De 1ste les avond is Angel nog loops en neem ik haar niet mee. Ga wel zelf kijken wat we precies moeten doen. Een grote verscheidenheid aan honden is er. Een teckeltje, Berner Sennenhond, kleine Pincher, Golden Retriever.... ja zelfs een Oud Duitse Herder reu.
Natuurlijk oefenen we thuis de stof die er is doorgenomen, want ik wil toch wel even laten zien dat Angel dit allemaal al lang kan.
En daar nadert de 1ste avond samen. Op weg er naar toe is Angel behoorlijk enthousiast, trekt me zowat omver. Nou, ik heb het geweten, heb die avond eigenlijk alleen maar in de ankers gestaan. Wat een entousiasme en wat is ze sterk. Kan helemaal niet showen wat Angel nu thuis zo lekker doet, ze wil alleen maar naar de andere honden toe en trekt me doorlopend bijna uit m’n schoenen. Marrie, de traintster vraagt zelfs of er soms geen profiel onder m’n zolen zit, want ik ben net een slee in de sneeuw.
De 2de les maar met de Gentle Leader om aan het werk gegaan. Die geeft weer zoveel irritatie dat beloningen bijna ‘uitgespugd’ worden. Angel toch, we zijn niet echt een team zo samen.
Gelukkig blijft het niet bij 1 les en volgen er meer. Door weer en wind, kou, regen of niet....
Het veld is soms een doorweekte modderpoel, waarbij ik echt heel erg moet uitkijken niet door Angel vooruit gesleept te worden. Die kleigrond maakt het wel heel spannend!

De aanhouder wint en uiteindelijk doen we examen.
Met zenuwen, want Angel kan alles heel goed, alleen.... is ze zo makkelijk afgeleid, zou het wel lukken? Net een slim hoogbegaafd kind, die gaat klieren zodra het niet meer interessant is. En dat is het al heel snel, de verveling slaat bij Angel regelmatig toe. Zelf doen is erg leuk, maar toekijken naar de anderen en wachten op je beurt.....

We slagen met vlag en wimpel, zelfs als hoogste van de groep!
Goed zo Angel, ben heel erg trots op je, dat hebben we toch maar mooi even geflikt!