Winter in Wassenaar!

Ook hier is dan eindelijk de winter toegeslagen. Elders in het land heeft het al een paar keer heel veel gesneeuwd en nu zijn wij dan ook aan de beurt.
Het is niet veel, maar ‘t blijft leuk.

Op naar De Paauw om even van dit ‘paradijs’ te genieten!
Het eten gaat gelukkig weer prima! Niet te veel koude sneeuw eten, want anders komt het er vanachter weer uit. Moeilijk hoor, als je de sneeuw zo leuk vindt. Sneeuwhappen en bokkepsprongen maken. Wat een genot!
Op ’t grote veld komen we zowaar Willem en Victor tegen. Dan is het feest helemaal kompleet! Er wordt een sneeuwstorm verwacht met daarna ijzel, we merken er nog niet veel van. Het is alleen behoorlijk koud. We blijven lekker lang in De Paauw van dit paradijs genieten!


Overal in ’t land slaan de winterse buien toe. En dan gaat het ineens hard. Treinen en bussen lopen niet meer. Alles staat stil in Nederland en de sneeuw waait om het huis.
De hele Rijksstraatweg is wit. Dat komt niet vaak voor! Wat ziet de tuin er mooi uit. Als we tegen 21.30 uur aan onze avondwandeling beginnen is het heel goed lopen in deze dikke droge en ook heel hoog opgewaaide sneeuw. We zien auto’s langzaam voorbij glibberen.
Via een omweg gaan we een ander park in zodat Angel lekker los kan. Wat is ze goed te zien in deze witte wereld! Met hoge bokkesprongen snelt ze voort. Alles is leuk. Ton en ik houden een sneeuwgevecht en Angel springt vrolijk mee. Door naar het volgende park. Zo waardeer je je dorp weer eens met al haar parken!
Thuisgekomen maak ik toch nog maar wat extra foto’s van Angel in de tuin. ’T is wel erg donker, maar in deze witte wereld is Angel wel heel goed te zien.

Kort maar wel heel krachtig was dit sneeuwavontuur.

Gelukkig kan op oudjaarsdag het verkeer weer normaal rijden!
De Paauw is ineens een modderpoel geworden, zo snel is alles weer aan het dooien.
Midden in ’t park zijn een aantal kinderen rotjes aan het afsteken. De eerste keer voor Angel dat ze dit mee maakt. Verleden jaar waren we immers in het stille Frankrijk. Ze wil er wel naar toe, ziet alleen maar het gooien van die krengen....
Als ik snel doorloop komt ze gelukkig netjes achter me aan. Op de terugweg zijn de kinderen verdwenen. Op ’t nieuws hoor ik dat een hond afgemaakt moest worden omdat hij een rotje had gevangen die af ging. Wat ontzettend, het zal je maar gebeuren....
Wij blijven vanavond lekker thuis met Angel en de poezen.
En wensen iedereen het allerbeste voor 2006!!!

Klik op de titel voor de sneeuwpret