Rond de camping & naar ’t groene meer

Angel pakt hier de bal. Als hij te ver weg ligt, dan kijkt ze er wat zenuwachtig naar, maar gaat zeker niet dieper het water in.

Haar voeten moeten dus de grond blijven voelen, want anders wordt het 'eng'? Kan ik zwemmen? Nog nooit van gehoord. Niet geleerd ook!
Dus ik mag dan dat meer in om uiteindelijk die bal op te halen. Gelukkig is het niet diep!

Via het bos loop ik ’s middags met Angel regelmatig even langs ’t groene meer. Een stok niet ver in het meer doet haar besluiten deze toch maar te pakken. Kunnen we dit uitbouwen naar iets dieper het meer in? Hoewel......dieper? Dit meer gaat maar net tot boven je knieen.
Even met de voeten in het water af koelen gaat dus precies.
Gelukkig neemt Angel niet meer de kuierlatten en is het vertrouwen terug. Ik laat haar dan ook maar haar gang gaan en forseer verder niets. Alleen maar een beetje pootje baden is ook goed. Als ik een stok (voor haar) te ver gooi dan blijft ze wel kijken maar gaat ze zeker niet dieper het water in. Jammer van die stok, zie je haar denken. Heel simpel en veilig de grond blijven voelen.
Het kleine meer is behoorlijk groen. Er zwemmen ontzettend veel kleine visjes en als je er een stukje brood in gooit dat lijken het wel piranya’s. Ook Angel haar staart moet het soms toch even ontgelden als ze lang in het water blijft staan.
En de hittegolf duurt maar voort!

Ik heb ook wel 'last' van deze hitte hoor: Met regelmaat loop ik even naar het zwembad voor een paar baantjes afkoeling. Meestal blijft Angel dan gewoon even bij de caravan, soms gaat ze mee. Want om haar nu steeds aan het hek van het zwembad vast te zetten, half in de zon, of aan een boompje aan de rand van dat bos daar, waarbij sommige mensen dan ineens besluiten om te moeten lopen......Nee, handiger toch om gewoon even de caravan te bewaken, wat dan ook geen enkel probleem is.

Klik op de titel voor nog meer foto's.