Le premier jour

Angel heeft de 1ste nacht prima doorstaan. Veilig en wel in haar open bench. (haar Cabrio doet dus goed dienst). Als ik ’s morgens vroeg wakker word, dan kijk ik stiekem even uit ’t Caravanraam en zie ik Angel lekker ontspannen met kop uit haar bench liggen slapen.We staan aan de rand van het bos en kunnen heerlijk van de schaduw profiteren. Dat mag ook wel want het is echt bloedheet.
Het enige wat lastig is is de hoeveelheid ongedierte, waaronder vooral muggen, spinnen, bijen, wespen en allerlei soorten vliegen en torren.
Aan de bosrand, schuin achter onze plek, loopt een bospad behoorlijk begroeit en verwilderd met bramenstruiken. Als Angel en ik daar samen lopen worden we belaagd door het ongedierte. Ik heb eens een sience-fiction boek gelezen over een zwerm ‘nanopictels’ en moet daar dus steeds aan denken als het op sommige plaatsen gonst van hele zwermen vliegen. Bij Angel sla ik geregeld een aantal kleine ‘plak’ vliegjes bij haar ooghoeken weg.
Ze krijgt al biergist tegen de teken, heeft een speciale tekenband en we zijn begonnen met Apis en Ledum D6. En nu maar hopen dat ze niets overhoud van al dit ongedierte.


De Caravan staat prima en we besluiten alleen de voortentluifel op te zetten. Dus alle wanden blijven open.
Als s’middags Ton op de fiets het dorp gaat verkennen dan gaan Angel en ik op pad naar de meren. Er zijn 3 meren, van klein naar groot. De 1ste is een heel erg groen kniediep meer. De andere 2 zijn veel groter. Bij de grootste wordt om de 2 weken het water gecontroleerd op bacteriegoei. Daar zwemmen baarzen, snoeken en zelfs een meerval. Er wordt in alledrie de meren flink gevist.
Angel vindt het helemaal niets en vertrouwt, sinds ik haar aan haar halsband het Valkenburgse meer in heb getrokkken, mij niet echt. En dan ineens neemt mevrouw, in deze bloedhitte, de kuierlatten. Ik ga niet zo snel en loop haar her en der te zoeken. Waar zit ze toch?
Ook erg.......denk ik nog, zijn we net aan en is mevrouw verdwenen. Hond zoek, hoe is het mogelijk.
Al zwoegend loop ik terug naar de Caravan te puffen. Om daar........... Angel onder de voortentluifel aan te treffen. Ton is inmiddels ook terug van z’n rondje dorp en was compleet verrrast dat hij daar alleen Angel aan trof. Wat een hond! Veilig en wel de 1ste dag al meteen terugweg naar het huis op wielen gevonden.

Klik op de titel voor nog wat foto's van onze prachtige riante plaats.