Zuidwesterstorm

Er waait hier een zuidwesterstorm. De windvlagen zijn soms zo hard dat ik er bijna op kan zitten. Gelukkig heb ik Angel bij me, mijn rots in de branding, die me als een heus anker vastnagelt aan de grond.
Wanneer waait het trouwens niet in het westen?
Ik kan me herinneren dat ik me, heel lang geleden toen ik nog in het oosten woonde en een keertje in Den Haag mocht logeren, enorm ergerde aan deze harde windstoten, die ervoor zorgde, dat mijn vriendin en ik niet eens behoorlijk konden touwtje springen. Het touw zwiepte overal heen behalve daar waar wij wilden springen.
En als opgroeiende puber, inmiddels wonende in het westen, was het behoorlijk stampen, zo tegen de wind in op je fietsje langs akkers en velden. Volledig onbeschut door weer en wind. Had je op de heenweg nog wind tegen en kon je al dromen van een terugreis met diezelfde storm in de rug, was hij verdorie gedraaid en begon het gestamp op de terugweg weer opnieuw.
Ik zou er inmiddels aan gewend moeten zijn....Maar ach, ik ben er eenvoudigweg niet mee opgegroeid, zal ik maar zeggen.

Ondanks deze zuidwesterstorm, de regenvlagen bij nacht en ontij, hebben we hier toch ook wel weer mazzel. Want tot nu toe is het elke middag heerlijk droog buiten.
De harde wind maakt met grote regelmaat de lucht schoon en daar lopen we dan, ons koesterend in een heerlijk opwarmend zonnetje. Soms mager, soms al heel krachtig.
In De Paauw zijn een aantal velden behoorlijk drassig geworden, maar dat mag de pret niet drukken. De honden schijnen er absoluut geen last van te hebben.


De hele week profiteren Angel en ik al van deze heerlijke middaguitjes.
Het loopje van 1 uur heeft zich inmiddels uitgebreid naar bijna 2,5 uur. Zijn we net klaar met ons rondje, komen we de volgende leuke bazen met honden tegen en begint de rit weer van voren af aan. En zo glijdt de tijd voorbij. Nu de avonden lengen blijft ook ons avonduitje niet onverschoond van gezeldschap.

Zo komen we ’s avonds steevast Nel tegen, een hele lieve slanke bruine Labrador.

Helemaal weg van Angel en vreselijk enthousiast. Uitdagen tot een renpartij is Nel niet vreemd. Wat kunnen die samen achter elkaar aan jagen, gewoon prachtig om te zien. Als er dan ook nog eens een hele kleine Jack Russel pup langs komt, die heel dapper mee rent, is het feest kompleet.

Ook Bella met haar 2 whippets Rex en Boeboe komen we vaak tegen. Wij zijn bijna buren.
Boeboe rent onder de naam “C’est la vie” en Rex rent onder de naam “Cool” met regelmaat wedstrijden op de windhondenrenbaan hier vlak bij Duindigt.
Rex was laatst clubkampioen. Toppers zijn het!

De storm laat de sneeuwklokjes en crocussen wel heel snel instorten.
Klik op de titel voor nog wat 'stormy' lente foto’s.