Winterse buien

Bijna lente en winterse buien teisteren Nederland.
Sneeuwbuien van hagel, natte sneeuw en hele dikke vlokken tot minuscuul fijne poedersneeuw. Af en toe overgaand in regen en een stormachtige wind. Veel, heel veel wind hier in het westen.
Ook in Wassenaar ligt de sneeuw als een witte deken op sommige plaatsen in het park. Weliswaar lang niet zoveel als elders in Nederland, maar net genoeg om vast te leggen op foto.
Precies een jaar geleden werd Nederland ook getroffen door flinke sneeuwbuien. Die sneeuw bleef zelfs eventjes liggen. Maar nu doet de zon de sneeuw op sommige plekken al snel smelten. En dan krijg je blubber, gemengd met modder.

Als zwarte hond profiteert Angel zowel van de sneeuw als van de blubber. Het eerste doet haar zwarte vacht prachtig afsteken tegen de witte achtergrond, het laatste verdwijnt in haar lange zwarte buikharen, valt gewoonweg niet op en blijft alleen zichtbaar achter op al die handdoeken waar ze thuis mee wordt afgedroogd.

Op naar het park met fototoestel. En laten nu net de baasjes van Angel haar vriendjes dezelfde gedachten hebben. Victor en Willem zijn al aanwezig en hebben het hele mollenveld al besnuffeld. Stokken zijn Victor's favoriete speelgoed, sinds z'n baas Leo hem dit heeft geleerd is hij er niet meer vanaf te slaan. Wat heeft Victor toch een prachtige grote oren.......

Als ook Balou en Elmo komen dan is het feest compleet. Balou en Elmo hebben we een dikke week gemist, Elmo heeft afgelopen week z'n 2de chemo kuur ondergaan.
Op het grote veld is het toch wel even genieten, ondanks de al tot modder gereduceerde molshopen waar het veld vol van ligt.

Balou en Angel zijn alletwee echt goed te zien en Elmo z’n vacht lijkt in deze sneeuw wel geel. Nee, dit komt niet van de 2de Chemo, die kuren doorstaat hij dapper en zonder problemen.

Op 18 januari is Elmo z’n rechter achterpoot geamputeerd.
Na een tijdje mank te hebben gelopen, het eventjes aankijken, een aantal dierenarts bezoekjes, wat rontgenfoto’s en een second opinion werd de diagnose botkanker gesteld, in z’n achterpoot. Deze was bijna poreus door het grote gezwel. Geen wonder dat Elmo niet meer vrolijk was.
Lang nadenken was niet nodig, de achterpoot werd geamputeerd en nu heeft Elmo al 2 chemo kuren achter de rug. Elmo doet het prima, hij is weer heel vrolijk en huppelt blij mee op het veld. Zijn grootste plezier is een bal, die hij altijd bij zich heeft.
Hulde aan z’n baasje, zij heeft dit toch maar voor hem gedaan.

Klik op de titel voor wat winterse foto’s