Angel of Wassenaer

DAGBOEK VAN EEN HERDERSHOND
In dit dagboek van een herdershond staan de belevenissen van onze Oud Duitse Herdershond Angel
Kijk in 't archief, of helemaal onderaan deze web-log, hoe het allemaal in oktober 2004 is begonnen!
Vanaf 1 januari 2007 start Angel's WEB-SITE: www.angelofwassenaer.nl

dinsdag, februari 28, 2006

De Prinsessetuin in Park De Paauw

Een van de eigenaren van park De Paauw was Prins Frederik der Nederlanden. Prins Frederik (1797 – 1881) was de tweede zoon van koning Willem I. Prins Frederik liet het huis na aankoop verbouwen, waarbij onder meer de balzaal, nu dus de huidige raadzaal, ontstond. De Prins noemde het landgoed De Paauw en betrok het met zijn gezin.
De overige landgoederen, die deel uitmaakten van de Horsten werden gekocht door de toenmalige koningin Wilhelmina.
Links van het landhuis De Paauw, ook wel het oude Raadhuis genoemd, werd een prachtige besloten rozentuin geschapen.
Oorspronkelijk werd deze tuin de Prinsessetuin genoemd. In de tuin staat een fraai tempeltje met een Victoriabeeld, die het vredige karakter van de tuin benadrukt. Maar ook achter het oude Raadhuis De Paauw is een fraai park gehandhaafd, al is het park lang zo groot niet meer als in de tijd toen Prins Frederik hier met zijn gezin woonde.
Er zijn in het park nog meer beelden opgesteld, die men tijdens een wandeling te zien krijgt.
De meest indrukwekkende zijn wel de twee marmeren leeuwen met de paardendrinkbak, die zijn geplaatst voor de voorgevel van het oude Raadhuis De Paauw.

Deze beelden groep werd omstreeks 1850 door de Russische tsaar Alexander II aan Prins Frederik geschonken. Het park is opengesteld voor het publiek. De Paauw fungeert nu als bestuurscentrum, zodat er niet alleen gemeenteraadsvergaderingen kunnen worden gehouden, maar ook op stijlvolle wijze huwelijken kunnen worden gesloten en recepties kunnen worden gehouden.
Het gemeentehuis is gelegen aan de Rijksstraatweg te Wassenaar.
--------------------------------------
Bijna dagelijks wandelen Angel en ik in De Paauw. Nu de dagen gaan lengen lopen we vaak tegen zessen een tweede rondje en zijn dan net voor of tijdens de schemering weer thuis.De lampjes aan Angel’s halsband hoeven ook niet altijd meer om.
Heerlijk, het voorjaar komt eraan. De vogels schetteren dat het een lust is en hier in het park wordt het drukker en drukker. Hoewel, juist zo rond zessen lopen we daar vaak heerlijk met z’n tweeen, samen te meimeren.

Links van het oude Raadhuis De Paauw is dus de Prinsessetuin aangelegd.
Verboden voor honden, staat er op een bordje aan de ingang van deze tuin. Was er dan ook nog nooit geweest.
Met regelmaat wordt die tuin gebruikt voor foto reportages van bruidsparen.
Je moet er toch niet aan denken dat er een bruidje uit die tuin te voorschijn komt en je hond, met grote natte bemodderde poten, enthousiast tegen haar op springt? Ik heb me laten vertellen dat dit ook echt een keer is gebeurd. Het lot niet tarten, dus die tuin wordt door mij gemeden.
Eén keertje schrik ik met rot als er inderdaad, met flink wat geritsel, een stel uit de struiken tevoorschijn komt, met fotograaf erachteraan. Angel spitst haar oren en rent er vrolijk op af. Ik kan haar net op tijd afleiden. Want stel je voor.........
Met kloppend hart zijn we snel de andere kant op gelopen.

En dan, of er aan me getrokken wordt, neem ik toch een kijkje in die tuin. Verhip....aan het eind staat er een klein tempeltje met een prachtig beeld van een engel. Een engel?
Dat gaan we toch van dichtbij bekijken, verboden of niet.
Samen met Angel aangelijnd bekijken we de tuin en ik besluit de volgende dag terug te komen met foto toestel.
Die middag komen we de Duitse Herder Victor tegen en maak ik een paar foto’s, ook bij dit prachtige Victoriabeeld. Maar het is nogal bewolkt, de foto’s worden te donker.
De dag daarop schijnt de zon volop. Yes, we proberen het opnieuw.
En zo maak ik samen met mijn zwarte (B)engel een hele reportage van een prachtige engel.

Klik op de titel voor deze engelenfoto’s