ODH wandeling in Lelystad

Voor vanmiddag hebben Sonja en Dick een ODH wandeling georganiseerd in Lelystad.
Ik had ons er al voor opgegeven, maar het zag er naar uit dat we niet mee konden wandelen. Gisteren kreeg onze grote auto een beurt en toen Ton hem aan het einde van de middag op wilde halen was de garage gesloten en stond de auto nog op de brug. Help.....
Natuurlijk was er sprake van een misverstand en de garage beloofde ons de auto voor de middag klaar te hebben.
Met veel kunst en vliegwerk hebben we het gered.
Precies om 14.15 rijden we de parkeerplaats bij Lelystad op. Net op tijd, want de wandeling start precies.
Rene en Lex staan al uitbundig te zwaaien. Ja, het blijft heerlijk, zo met elkaar wandelen en lekker keuvelen over alles en nog wat, hoewel, voornamelijk gaat het toch altijd wel over de ODH.


Bij de ingang komt ons ineens een auto achterop. Hé Staatsbosbeheer, die even z’n rang moet laten gelden. Sonja wordt een soort berispt, want ze had deze wandeling speciaal aan moeten vragen. Een losloopgebied? Moet iedereen nu onverhoopt weer naar huis? Sommigen komen toch wel van heel ver. Intussen hebben de meeste honden elkaar al leren kennen en wordt er behoorlijk wat afgerend en gevlogen.
Het is echt uitkijken geblazen, vooral als Ton echt volledig onder de voet wordt gelopen. Daar ligt hij dan, boven op een grote zwarte ODH, die een ander achterna zit. Het is niet eens onze eigen Angel. Gelukkig kan hij z’n benen nog strekken en zitten z’n knieen nog op de juiste plaats.
Uiteindelijk na lang debatteren mogen we toch door. We wandelen door een prachtige omgeving met genoeg water, waar natuurlijk de meeste ODH’s weer eens geen genoeg van krijgen. Een enkele vreemde eend in de bijt valt amper op. Vooral als deze blonde ook nog eens mee de modder in gaat. Heerlijk toch!
Oscar heeft direct onze Angel weer gevonden en blijft haar op een werkelijk schattige manier stalken. Zonder opdringerig te zijn. Hoewel, als Boy vindt dat hij recht heeft op deze dame dan wordt er even een beetje gemopperd. Verdedigt Boy nu z’n zus of gaat de hond op z’n baas lijken? (hihi)
Enfin, Angel is graag de haas en op een gegeven moment heeft ze 5 grote reuen achter zich aan. En ik maar bang zijn dat ze niet aantrekkelijk genoeg is?!


We hebben zelfs de weergoden mee, want het zonnetje komt door en de jassen gaan uit.
Terug op de parkeerplaats kletsen we nog heel even na.
Sonja en Dick bedankt weer voor deze heerlijke wandeling, we hebben opnieuw genoten!
Rene, ik blijf het zeggen: We missen Djarré echt. En dat Angel haar mist weet ik zeker!
Op de terugweg halen we meteen Mimi even op in Den Haag.

Klik op de titel voor nog meer wandelfoto's.
En voor nog meer foto's: Kijk ook eens op:

Boy en het Vijfspan

Of DRACC's Clan

Ivar hier op bezoek

Herfstvakantie, dat wil zeggen, even geen school en gezellig samen dagjes uit en of iets ondernemen.Een middagje strand misschien?
In het midden en oosten van Nederland is de herfstvakantie begonnen. Als Marijke en ik een middagje strand afspreken dan is het hier in het westen heerlijk zonnig en warm, daar doen we het voor. Marijke heeft er wel zin in. Samen met zoon Mattijn en Oud Duitse Herder Ivar pakken ze de trein deze kant op. Ivar heeft een eigen web-site:

Kijk op Ivar

Woensdagmorgen vroeg stuur ik een sms naar Marijke want laat het nu net deze ene dag regenen. Geen probleem, wandelen doen we toch met de hond.

Angel heeft er weer totaal geen problemen mee als er voor haar toch wel vreemde mensen door de garage de achtertuin in komen en zelfs een hele grote hond bij zich hebben. Even kennismaken in de tuin dus. Samen rennen ze heerlijk een paar rondjes om Bo haar graf.
We eten een hapje om daarna natuurlijk direct naar het strand te vertrekken. De honden samen in de achterbak gaat prima.


Het is weer heerlijk op het Wassenaarse strand. “Wat ruikt het lekker!" zucht Marijke.
De honden draven en draaien om elkaar heen. Ivar wil heel graag Angel toch even op haar rug hebben en Angel? Verblikt of verbloost niet. Wordt er niet warm of koud van.
Ivar blijft proberen en Angel blijft, soms met hoge piepjes, van zich af ‘snauwen’ zoals een meid dit kan doen. Wie is hier nu sterker en staat er hoger op die ladder? Angel laat zich niet het kaas van het brood eten, ze zijn duidelijk aan elkaar gewaagd.
Overigens valt er geen onvertogen woord.
De weersomstandigheden vallen gelukkig mee. Even een druillerig buitje, maar het is wel warm. En uiteindelijk blijft het gewoon droog!
Heel leuk om te zien is toch wel weer dat Angel ook Mattijn en Marijke meteen tot haar roedel rekent. Als Mattijn op een zandbank loopt, een eindje bij ons vandaan, dan wordt er duidelijk geherderd. Angel houdt hem perfect in de gaten en kijkt steeds tegen hem op.
Voldaan keren we huiswaards, Mattijn z’n voeten zijn nog net niet doorweekt.

Nog even bij kletsen op de veranda want het is niet koud. En zo heb ik niet meteen het hele Wassenaarse strand in de huiskamer liggen.
Ivar strekt zich neer op Angel’s kussen en Angel gaat op haar andere bed liggen.
Maar voor de foto natuurlijk even naast elkaar. Prachtig om te zien!


Angel vindt het eigenlijk maar niets als ik Ivar met familie weer terug naar het station breng.
Marijke en Mattijn, we hebben genoten, dank jullie wel voor deze gezellige middag.
En Mattijn... je bent een kanjer, nooit geklaagd dat wij zo veel liepen te kletsen, als een ‘man’ droeg je je lot, samen met 2 kletskousen opgescheept te zitten.

Klik op de titel voor de foto’s van deze middag!

Verjaardagspartij op ’t strand

Er is er één jarig, hoera, hoera, je kan het wel zien dat is hij!
Vandaag is Ravi 1 jaar oud!
Met elkaar vieren we zijn verjaardag op ‘t Wassenaarse strand.
Angel en ik worden op de hoek van de Rijksstraatweg opgepikt en de honden achterin raken meteen opgewonden. Tjee, er gaat iets leuks gebeuren.
Ravi, de jarige Job, is nog nooit echt op het strand geweest, laat staan dat hij al weet wat hem te wachten staat. Maar opgewonden is hij wel, vooral als hij aan Heiko ziet dat deze de zee al ruikt!
Op de parkeerplaats sjouwen we met 6 honden naar de strandgang. Echt even sjouwen dus, want de honden ruiken de zee en hebben er allemaal zin in. Een Terveurense Herder, de jarige Groenendaeler, 3 Border Collies en mijn eigen Oud Duitse Herder. Het is een mooi span om te zien. Bij het strand kunnen ze los en daar gaan ze dan. Ravi vindt het helemaal geweldig.
Ballen halen en samen achter elkaar aan rennen door de ‘binnenzee’. Oeps, dit water is wel zout!



Het wordt langzaam aan vloed maar de honden hebben er geen last van. Yazoo en Ravi zwemmen als vissen, maar Angel nog niet hoor. Ze gaat al wel een stukje dieper mee in het spel, maar zorgt toch dat haar poten nog steeds de grond raken. Je zal toch eens denken dat je kan zwemmen?



Moe gestreden en vol zeezand vertrekken we terug naar de parkeerplaats. Nu lopen er 6 ruggen prachtig op rij, zij aan zij voor ons. Jammer dat de batterij van m’n fototoestel net leeg is anders was dit zeker een mooi plaatje geworden.
Ja, je bent jarig of niet want.... bij de auto smullen de honden allen van een lekkere bak vers water en krijgen ze van Marrie een heerlijk kauwstaafje.
Thuis afgezet heeft Angel ook nog eens een ‘snoepzakje’mee gekregen, hahaha, we hebben genoten!

Geniet mee van dit verjaardagspartijtje op het strand door op de titel van het bericht te klikken.

Wandeling in het Spanderswoud

Vanmiddag wandelen we weer eens in het Spanderswoud bij Lex en Joke in de buurt.
Rene komt met Cassy (Djarré blijft, om hele goede redenen, helaas thuis bij Albert), Goedele en Frieda komen met Luna, Lex en Joke hebben Boy, Cadanz en Tyri bij zich en wij zijn er natuurlijk met Angel.

De honden genieten als vanouds en er valt wederom weer geen onvertogen woord. Hoe sociaal is deze club toch! Ook als er zich vreemde 'eenden' tussen voegen dan blijft het goed gaan. Kortom, Het zijn gewoon allemaal toppers, deze honden. Cadanz vindt Cassy wel heel erg leuk en zoekt haar regelmatig op. Cassy kan er wel om 'lachen'.

Kijk onze kanjers eens op deze rots staan? Allemaal los en zonder baasjes, wie had dat ooit kunnen dromen.... Boy moest wel een handje geholpen worden, (hoogtevrees Boy?) maar hij is uiteindelijk met een beetje hulp van Rene ook de rots op gelokt. En voor de zekerheid gaan zitten!

Boy z'n witte bal wordt met regelmaat door zus Luna onderschept. Het is echt koddig om te zien dat hij daar totaal geen probleem mee heeft. Luna is soms net ietsje sneller. Of zou het aan haar slankere postuur liggen?
De bal wisselt dus nog wel eens van eigenaar en zowel broer als de twee zussen blijven dicht bij elkaar in de buurt. Je weet maar nooit.....
We wandelen heerlijk door het bos en kletsen weer eens ouderwets met elkaar. Net ofdat we de volgende bladzijde van het boek hebben omgeslagen.
Maar aan elke wandeling komt een einde en helaas is het restaurant aan de ingang weer gesloten.

Kijk boer Boy eens tussen z'n twee zussen Angel en Luna staan! Wat een prachtig stel zijn ze!

Bij de auto’s drinken de honden hun bakken leeg en schenkt Rene (TOP!) nog een heerlijke mok koffie voor de liefhebbers. De honden genieten nog steeds en het blijft koddig te zien hoe de witte bal van Boy met regelmaat van bek wisselt.

Klik op de titel en geniet mee van deze heerlijke najaarswandeling!