Angel of Wassenaer

DAGBOEK VAN EEN HERDERSHOND
In dit dagboek van een herdershond staan de belevenissen van onze Oud Duitse Herdershond Angel
Kijk in 't archief, of helemaal onderaan deze web-log, hoe het allemaal in oktober 2004 is begonnen!
Vanaf 1 januari 2007 start Angel's WEB-SITE: www.angelofwassenaer.nl

zondag, juni 25, 2006

Loops

Het is weer zover, onze dame is weer loops!
22 maanden oud en voor de 4de keer loops. Net 5 maanden na de vorige keer. Angel houdt er nog steeds een ritme van precies om de 5 maanden op na. Dit betekent dat we eind november haar 5de loopsheid verwachten en als ze dit ritme inderdaad aanhoud ze mogelijk bij de 6de loopsheid, eind april 2007, gedekt gaat worden. Dan is onze dame 2,5 jaar oud en heeft ze een prachtige leeftijd voor het krijgen van een nestje.

Met een loopse Angel naar De Paauw zullen we al die reuen maar niet aandoen. Want er lopen daar best wat flinke ‘mannetjes’ rond. Tjee, die dagelijkse wandeling mis ik nu al!
Dus de alternatieve route richting Voorschoten langs de kroondomeinen van de Koningin of een stukje verder en met de Cabrio op pad. En af en toe lekker afkoelen aan het Valkenburgse Meer.


Elke avond lopen we gedrieen, Ton, Angel en ik, langs de noordelijke parken van Wassenaar.
De parken lopen bijna in elkaar over waardoor we eigenlijk maar één straat over hoeven te steken. En zo kan Angel deze route helemaal los mee lopen. Er liggen nogal wat dennenappels die door Angel gretig geapporteerd worden. En maar sporadisch krijgen we ‘bezoek’ van andere honden, kennelijk is het voor een aantal baasjes misschien net iets aan de late kant?

In elk geval genieten wij elke avond weer van deze wandeling! Heerlijk, zo is het net of je er eventjes helemaal tussen uit bent.

En meestal zijn we rond de schemering weer thuis.

Kijk en geniet met onze avondwandeling mee door op de titel te klikken.

donderdag, juni 22, 2006

Angel's CABRIO

Ook zonder Ton moet ik Angel's cabrio uitproberen!
Er is me tenslotte verweten dat die kar alleen maar voor de sier in de garage komt te staan, nou, Ik dacht het niet!
Samen trekken Angel en ik de stoute schoenen aan en vertrekken (voor de 2de keer deze week)weer naar het Valkenburgse Meer, maar nu dan zonder auto.
En om Ton te bewijzen dat het gelukt is, gaat het foto toestel mee.



In een mum zijn we bij het Meer aangekomen. Angel blijft keurig zitten en als we over glad asfalt rijden dan gaat ze zelfs liggen. Alleen als we over een stuk met kinderkopjes moeten 'hobbelen' krijg ik een beetje commentaar. Tja, ook ik word een wel wat door elkaar geschud.


Als we na ongeveer 45 minuten weer thuis zijn dan denk ik opgetogen: Dit gaat prima, gaan we veel vaker doen!

Klik op de titel voor nog meer foto's.

maandag, juni 19, 2006

Weer met Janice naar ’t Meer

Eindelijk heb ik weer eens tijd om Janice op te halen voor een rondjeValkenburge Meer.
Nu alle verjaardagen en feesten achter de rug zijn kan ik de dagelijkse dingen weer oppakken.

Omdat Suus niet meer goed kan lopen is het voor haar toch wel heel fijn dat ik Janice af en toe een keertje mee neem. Lekker wat dollen aan het meer, met beleid dat wel, want Janice heeft soms last van een gekneusde staart en aan een voorpoot heeft ze ook last van artrose.
Janice begint altijd te dansen als ik haar mee neem. En Angel zit al ongeduldig in de auto op haar te wachten.

Bij het meer gaan de dames eventjes uit hun dak achter de ballen aan.
Ik gooi maar niet zo heel ver, gewoon ook om Janice toch een beetje te ontlasten. Want zij heeft zo een ontzettende ‘will to please’ dat ze niet van ophouden weet.




We komen nog een kleine Bull-Terriër pup van 4 maanden tegen die voor de duvel niet bang is. Bulletje schuivelt net zo makkelijk tussen de 2 zwarte mormels door!
En de paarden lopen zonder problemen langs de dames heen, zij hebben immers alleen maar oog voor de bal.

Janice en Angel hebben weer eens heerlijk samen genoten en ik niet minder.
Moet Janice toch maar eens wat vaker ophalen!
Suus, bedankt weer voor het lenen van je heerlijke super sociale hond!

Klik op de titel voor wat heerlijke water en ballenpret.

zaterdag, juni 17, 2006

Jaarlijkse familie BBQ bij huize Opdam

Jaarlijks vieren wij de verjaardagen van Ton, Christophe en Marylise met een familie BBQ in de tuin.
Marylise begint in mei met haar verjaardag, Christophe komt 9 dagen later en Ton sluit het hek weer 9 dagen later. Om de wat verder weg wonende familie tegemoet te komen en ze niet elke keer weer naar het wilde westen te jagen, vieren we gewoon 3 verjaardagen met één groot feest.
En dit jaar vieren we echt dubbel feest: Marylise is geslaagd voor haar VWO examen!
Supertrots zijn wij op onze dame.


We kunnen het ons niet beter wensen, want ook het weer is helemaal TOP. Zwoel tot in de kleine uurtjes. En zo lang zitten we dan ook buiten.
Met als klapstuk van de avond een heus chocolade fondue!

Angel vermaakt zich prima, af en toe wordt de BBQ door haar bewaakt. Of is het de Dommelsch vuilnisbak?

Klik op de titel voor een paar foto's.

vrijdag, juni 16, 2006

Clickerles blijft leuk!

Elke vrijdagavond is het clickerles.
Als Angel haar avondmaaltijd wordt overgeslagen dan weet Angel al hoe laat het is.....
Met spanning wacht ze onder de keukentafel tot het zover is. Ook volgt ze het klaarmaken van de ‘clickertas’ met snoep, speciaal speelgoed en andere lekkertjes. Het moet wel spannend blijven!
Zodra ze de autosleutels hoort, springt ze een gat in de lucht.
Op naar de clickerles.

Vanavond trainen we een uurtje eerder samen met de beginnersgroep, om de anderen de gelegenheid te geven ook naar de voetbal te kijken. Angel en ik zijn weer braaf oranje gekleurd.
En... omdat het nu zo lekker lang licht blijft, neem ik toch maar weer eens het fototoestel mee.


Heel herkenbaar is het om de beginnersgroep aan de gang te zien. Dezelfde ‘valkuilen’ en ‘ergernissen’, ja, ook dezelfde eigenwijsheid zie je terug. Moet zeggen dat ik wederom veel respect heb voor de trainster Margreet! Wat een geduld heeft zij! En wat hebben wij inmiddels veel geleerd! Het verschil is heel goed te zien en dat is erg leuk!
Angel en ik genieten volop, ook van de soms stiekeme aandacht van de anderen.

Dat Angel bijna de gehele les zonder riem dus los alle oefeningen met zeer veel plezier doet kon ik vroeger alleen maar van dromen en had ik toch niet helemaal verwacht, er zijn immers een aantal vreemde honden en bazen bij.

Ik ben echt super trots op mijn hondje en ook een klein beetje op mezelf!
Dank je wel Margreet, je hebt het ons toch maar mooi aangeleerd!

Klik op de titel voor een paar clickerfoto’s op het veld van Kynologen Vereniging Rijnland

zaterdag, juni 10, 2006

A team naar 't Spanderwoud

Kijk onze kanjers eens zitten, keurig op rij en zonder baasjes aan hun zij!!!


Een wandeling in het Spanderwoud, georganiseerd door Lex en z'n ANWB boekje.
Dat hebben we geweten!
Het A-team op avontuur, kunnen we beter zeggen. Tja, dat er af en toe een bewegwijzering ontbreekt mag de pret niet drukken, maar dat we daardoor toch verdwalen?
Gelukkig heeft Lex een grote rugzak met wel 4 liter water bij zich, hij is dus heel goed voorbereid. Maar omdat het zo zwaar is wordt het water al snel verdeeld onder de honden.
Die hebben er geen moeite mee.
Gelukkig hebben Geoff en Sasja ook nog de nodige dorstlessers bij zich, dus omkomen van de dorst doen we niet. Ton en Lex debatteren samen over de route en lezen meerdere malen de ANWB instrukties. Toch komen ze er niet helemaal uit. De honden vermaken zich prima en wij ook. Het is goed warm, maar onder het zware bladerdak hebben we er niet echt heel veel last van. Wandelen en kletsen, er is altijd wel weer genoeg te vertellen. De honden kletsen vrolijk mee.
Djarré kan als beste poseren en laat dat dan ook direct zien als we bij een bunker aankomen.


Alle 3 de meiden gaan staan ofdat ze volleerde mannequins zijn en de 2 mannen? Die laten verstek gaan, ziet er toch wel gevaarlijk uit, daar bovenop die bunker!

Omdat Ton en ik op tijd weer huiswaards moeten keren om Mimi bij Schiphol te halen en we met zoeken toch wel de nodige tijd zijn kwijt geraakt, heeft Ton het wel gezien. "Kom op Mar, we nemen de korte route terug". Maar de langere route belooft een waterpartij. Die willen we onze honden natuurlijk niet onthouden. Ik beloof dat we nog 10 minuten doorzoeken en als we dan nog geen water hebben gevonden, we terug gaan. Zo gezegd zo gedaan. Ik loop voorop en het lijkt de avondvierdaagse wel. Daar werd me ook altijd al verweten dat ik veel te snel loop. Korte beentjes en een ferme pas. Dat de speurneuzen beter ruiken dan wij hebben we al snel in de gaten: ineens zitten Cassy en Djarré in een heuse modderpoel. Te vies om aan te zien en in deze hitte halen wij wel onze neus op. Toch maar snel doorlopen naar de echte vijver dan. En niet meer op de tijd letten.

Ja hoor, daar belanden we eindelijk bij een Blue Lagoon. De honden spetteren er vrolijk op los, hun dag kan niet eer stuk. Wat zwemmen, spelen en stokken vangen. Diesel, Djarré en Cassy hebben zo te zien al aardig wat zwemdiploma's. Angel niet, die heeft nog niet eens haar A gehaald en blijft netjes met haar poten op de vaste bodem, geen centimeter dieper.

Uiteindelijk krijgt Ton het toch benauwd, we moeten nog terug en straks staat dochterlief al te wachten. Ton rolt in z'n snelheid nog een keertje de berg af, bijna de vieze sloot in. Ik hoor het flink knakken, maar gelukkig kan hij nog lopen. En dan zijn we weer de weg kwijt! Welke kant moeten we nu op, toch niet weer langs die hele waterpartij terug? Hier hebben we toch al gelopen? We weten het niet meer. De weg wordt meerdere malen gevraagd en we besluiten het zekere voor het onzekere te nemen:

We gaan een stukje buitenom. Over de weg, gaat sneller en is toch wel veiliger. En wat doe je als je geen riem voor je hond bij je hebt? Juist, Rene en Albert ontdoen hun broek van broekriem (langzaamaan zakt hun de broek op de knieen) en zo kunnen zij ook Djarré en Cassy aanlijnen. Caro kijkt zeer zeker vanuit het hiernamaals met een hele dikke glimlach mee. Met hem erbij was dit mooi niet gelukt!

Ton heeft er flink de pas in. Hij loop ver voorop. Inmiddels krijg ik een sms van dochterlief: hoera, het vliegtuig heeft vertraging, we hebben nog even respijt. Moe maar geweldig voldaan komen we uiteindelijk weer bij de auto's aan. Deze route is leuk, die gaan we nog een keertje doen, maar dan helemaal goed! Het was me het avontuur wel!

Rene en Albert hebben nog een prachtige jerrycan vol koud vocht en de honden lebberen er even flink op los. Wij ook trouwens!

Klik op de titel om mee te genieten van onze foto's

Ook op Of DRACC's Clan staat een prachtig verslag met geweldige foto's.

Spanderwoud foto's van A & R

Natuurlijk hebben ook Albert & Rene een heleboel foto's gemaakt.
Zij hebben net een spiksplinter nieuwe camera en die maakt werkelijk prachtige foto's.
(Ik stond erbij en ik keek er naar) Inzoomen gaat perfect en het is allemaal zeer duidelijk.


Klik op de titel om al die mooie foto's van de DRACCjes te aanschouwen!
Maar schroom niet ook hun eigen website te bezoeken! En kijk vooral bij "Nieuw A-team avontuur" want een avontuur was het zeker!

Spanderwoud foto's van Lex

Lex beschikt al een tijdje over een prachtige digitale camera.
Hij wordt zelfs af en toe gevraagd een reportage te maken en dat is ook wel begrijpelijk, want z'n close up foto's zijn echt genieten! (alleen al die rimpeltjes..... zucht....)



Klik op de titel om de foto's van Lex te aanschouwen en geniet mee!

maandag, juni 05, 2006

Pinksteren

Pinksterweekeind en daar maken we volop gebruik van.

Vrijdagmiddag zijn Ton en ik samen met Angel richting Rotterdam vertrokken om een sleurhut voor Angel te bezichtigen.
Ben al 40 jaar gewend te kamperen met een sleurhut en nu gaan we er dan eindelijk ook eentje voor Angel aanschaffen. De bezichtiging is de moeite waard. De kar met fiets staat klaar en Angel gaat er zonder morren in zitten. Waar de clicker al niet goed voor is!
Even een stukje lopen en ik ben verkocht.

Zo is onze Christophe op 1ste Pinksterdag 21 jaar geworden. Hoera, eindelijk helemaal volwassen. 21 jaar geleden kwam hij 4 weken te vroeg ter wereld met de tang, want het wat kantje boord. En dat na een langdurige ziekenhuis periode van bijna 6 maanden. Nou, hij heeft z’n schade goed ingehaald.
Z’n kleine neefje Jesse wordt op 2de pinksterdag 4 jaar maar viert het de 1ste. Een heleboel visite met nog veel meer kleine jochies. Groot feest dus.
Ook Chrisophe en z’n vriendin Else komen langs, dus kunnen we hem mooi even in ’t echt feliciteren. Tja, dat krijg je als je kind niet meer thuis woont.

Overdag zet Ton de sleurhut in elkaar en mag Angel proefdraaien.
Even zitten.... de hemel in prijzen..... stukje lopen..... de hemel in prijzen!. En dat een paar keer deze dag. Lang leve de clicker én de gekookte gelderse worst.

Vandaag, 2de pinkterdag gaan we echt een stuk buiten de besloten tuin aan de slag.
Langs de razende drukte aan de Rijksstraatweg.
Angel kijkt lijdzaam toe. Ook als ik een klein stukje fiets. Geen enkel probleem.
De sticker achterop de kar maakt het helemaal goed!

En laat in de middag mag ze eraan geloven. Even een stukje fietsen richting Voorschoten.
Angel en ik voorop, Ton op de racefiets erachteraan. Kan hij meteen Angel in de gaten houden. De asfalt wegen gaan prima, maar bij het slechte wegdek met kinderkopjes en straatklinkers gaat het wat moeizamer......Tja, dan trilt de sleurhut toch wel een klein beetje en dat vindt Angel even niet echt leuk.
Gelukkig komen we al snel bij de keuterboerderij, waar Angel er even uit kan om lekker langs het weiland te rennen. De schapen zijn ver weg, dus geen enkel probleem.
En op de terugweg gaat het al een heel stuk beter.

Nu nog op zoek naar een Camping in Frankrijk, waar we met onze sleurhut een maand willen kamperen. Mét Angel in haar eigen sleurhut!

Klik op de titel voor wat foto’s van het proefdraaien.
De foto's lukken niet zoals ik wil en aanpassen gaat ook al niet, dan maar zo laten via Picasa.

vrijdag, juni 02, 2006

Dagelijkse wandeling in De Paauw

Natuurlijk wandelen Angel en ik nog steeds elke dag wel 2 keer in De Paauw. En nu het nog langer licht blijft kunnen we zelfs ons avond rondje daar rondscharrelen. Nee, de avondwandeling tussen 21 en 22.00 uur lopen Ton en ik steevast een andere route, langs de noordkant van Wassenaar. Ook die route is groen en parkrijk.

Zolang Angel niet loops is blijft het overdag in De Paauw toch wel heerlijk vertoeven.
En meestal zien we dezelfde vriendjes, we zijn immers allemaal gewoonte dieren. Met uiteraard vaak dezelfde baasjes die je zo ook al beter leert kennen.
Alle honden die we tegen komen zijn leuk, met eigenlijk niemand valt er een onvertogen woord. Angel daagt heel graag uit voor een rondje rennen.
Heel soms komen we Snoet tegen, alleen met deze langhaartekkel kan Angel nog wel eens ‘mopperen’. Natuurlijk zijn er altijd honden die niet in zijn voor een rondje om de boom en een spelletje ‘uitdagen’, daar loopt Angel dan ook gewoon langs. Maar de meeste honden zijn wel in voor een jaag en renspelletje en dan zijn de rondjes De Paauw één groot feest!
Raffles is haar allergrootste vriendin en Gijs haar allergrootste vriend. Willem en Balou zijn grote favorieten maar die zien we niet dagelijks. Ook Victor is nog steeds leuk, hoewel hij behoorlijk sterk is geworden en Angel soms met het nodige ‘gemopper’ op haar rug gooit als ze te dicht bij z’n stok komt. Hij heeft haar onlangs zelfs al ‘stoeiend’ de vijver in gerold.
Als we Marrie tegen komen met haar roedel, waaronder de jonge opgroeiende Groenendaeler Ravie, dan is het ook feest. Schitterend om ze zo achterna te zien rennen en jagen. Haico haar Terveurense Herder is het er niet altijd mee eens en wil Ravie nog wel eens bij zich houden. Maar Marrie heeft hem zo goed onder appèl, dat hij daar geen kans voor krijgt.
Elke keer weer geniet ik ervan hoe Marrie haar honden zo perfect onder de duim heeft. Tja, je bent trainster bij KCRijnland of niet, maar toch....Stiekem denk ik dan dat ik dat bij Angel ook zo graag wil. Nog even verder trainen dus met die klikker.


Tussen de regenbuien, vlagen zonneschijn en harde wind door neem ik weer eens het fototoestel mee en maken we een paar mooie foto’s op het grote veld. Als er weer een bui losbarst, dan schuilen we tussen de rodondendrons.


Zodra we uit de rodondendrons tevoorschijn komen zien we Gijs op het veld. En dan kan Angel haar uitje helemaal niet meer stuk.

Klik op de titel voor het openen van het album.