Met Janice naar ‘t Valkenburgse Meer

Omdat Suzanne niet lekker is en daardoor maar kleine stukjes met Janice kan lopen, besluit ik Janice op te halen voor een langere wandeling aan het Valkenburgse meer.
Zo gezegd, zo gedaan: Angel en ik tuffen met ’t autootje naar Valkenburg.

Als ik Janice thuis afhaal, blijft Angel netjes in de auto wachten.
En Janice? Nog nooit een hond zo blij zien springen en dansen.
Buiten bij de auto springt ze van blijdschap omhoog om helemaal 100% gedraaid zittend neer te komen en zo opnieuw te ‘dansen’. Wat een acrobatiek! Moet zeggen dat me de tranen in de ogen schieten.
Als Angel Janice ziet, wordt ze helemaal wild. Samen nemen de honden de hele achterbank en achterbak in gebruik, maar goed dat de halve achterbank plat ligt. Tja, groot genoeg die Ka, maar met 2 van deze grote honden....
Bij Janice vandaan is het niet zo ver naar het Valkenburgse meer en we parkeren helemaal achteraan op de parkeerplaats van de Kwamtum. Aan de andere kant van het meer dus.
Stil is het vandaag, geen kip te zien. Wel makkelijk zo, nu Angel loops is.
En wat een heerlijke ruimte om hier je hond uit te laten. Een groot stuk groene weide met af en toe een zandafgang naar het water.

Angel gedraagt zich trouwens wel erg 'hoog' in rang bij Janice, of is het gewoon dominant gedrag?
Ze heeft eigenlijk alleen maar oog voor Janice met, zodra ze de kans krijgt, haar kop over Janice d'r nek/rug heen geplakt. Zo rennen ze zij aan zij. Moet ik nu ingrijpen of niet? Janice probeert er onderuit te komen, maar dat lukt niet altijd en zo rennen ze dan weer verder. Als Janice op haar rug gaat dan staat Angel er boven en duwt heel ‘enthousiast’ af en toe met de neus in Janice haar nek. Zonder enig geluid te maken. Ik stoor me er wel aan, vooral als er een toeschouwer komt, die helemaal weg is van Angel (“wat is dat voor een ras? Oohh ik heb altijd Duitse Herders gehad, maar vind dit nog veel mooier!..... Nu zou ik toch maar ingrijpen hoor!”)
Dus heb ik Angel een grote mond gegeven en is het even over. Om vlak daarna weer opnieuw gefixeerd te zijn op Janice. Ze doet dit met meer labradors en verdorie, een aantal Labrador reuen in De Paauw laten het allemaal toe. Zijn die labradors nu zoveel lager in rang? Ik weet het niet. Janice schijnt er niet echt ‘last’ van te hebben en gaat onverstoorbaar verder met het zoeken naar stokken en ballen. Voorheen, als we afspraken voor een wandeling en ze ons aan de andere kant van het meer speurde, dan zag je haar ineens dansen en springen van blijdschap, net een hinde, zo koddig!
Als Angel de stok, die Janice eerder had, heeft afgepakt blijkt ze toch de ‘baas’ te zijn. Janice probeert hem in elk geval niet terug te pakken, durft er eigenlijk niet eens meer aan te komen. Totdat Angel de stok vergeet, dan komt Janice er snel mee aangelopen, om hem uiteindelijk netjes aan Angel terug te geven als zij erom ‘vraagt’. Wat een hondentaal gaat hier over en weer!

Klik op de titel om mee te genieten van de winterkoude zonnige foto’s!

Net geen 5 maanden verder en weer loops

Ja hoor, het is weer zover, Angel is weer loops!
Zus Luna was haar al voor, we zijn op tijd gewaarschuwd.
We kunnen nu dus wel stellen dat deze dames een korte cyclus hebben.
Angel was op 9 april 2005 voor’t eerst loops en een kleine 4 maanden later, op 27 augustus 2005, voor de 2de keer. En nu zijn we net geen 5 maanden verder.
Het is niet anders, de natuur gaat z’n eigen gangetje.
Als de volgende loopsheid zich opnieuw binnen de 5 maanden aandient, dan zijn we precies half juni de klos, net voor de grote vakantie!
Ach, dat krijg je nu eenmaal met een teefje.



Vanmiddag toch maar even naar De Paauw gegaan. Wellicht zijn haar vriendjes daar, die zijn nog jong en willen meestal alleen maar rennen en nog eens rennen.
Waarempel: Zowel Willem, Baloe en Victor zijn aanwezig! Willem is een ‘oude sok’, Victor wordt volgende week 1 jaar en Baloe is maar een paar dagen ouder dan Angel. Beide jonge heren hebben helemaal niets in de gaten! Alleen maar rennen en rennen, heel veel rondjes achter elkaar aan. Heerlijk. En Willem rent vrolijk mee.
Misschien deze week nog een keertje samen afspreken? Want met deze mooie reuen kan het tot nu toe geen kwaad haar los te laten.
En dan even 2 weekjes het park vermijden. Want ik zou het ook niet leuk vinden, als mijn jonge dominante reu zich geen raad weet met z’n hormonen en daar in De Paauw een prachtige loopse teef heeft geroken......

Klik op de titel voor een paar foto's

Nieuwjaarswandeling in Hellendoorn

Zucht......fantastich..... nog nooit zoveel mooie stevige grote prachtige Oud Duitse Herders bij elkaar gezien!

Rene en Albert organiseren samen met Ronald en Saskia van Of Shinji’s Star een nieuwjaarswandeling in Hellendoorn.
De opkomst is geweldig: Wel bijna 70 van die prachtige mooie honden bij elkaar.......
Ik kijk m'n ogen weer eens uit.

Vooral ook heel erg leuk om nu toch een aantal honden (en baasjes) te herkennen van het ODH forum of gewoon van ODH sites.
Kaya met baasje Cisca, Oscar met Dick en Sonja, Joico met Mirjam, Floyd en Boghy met baasjes, Rajan met Leo en Jolanda, Widar met Wilma, Athina met André en Carola, ...... en nog veel en veel meer......

En dan niet te vergeten al die prachtige schattige puppy’s. Angel’s kleine broer Fedor is zo mooi in het echt! Ook z’n roedelgenootje Gitte is niet te versmaden. Zij doet me aan mijn jeugd denken toen we een afgekeurde politie Rottweiler kregen, die voor ons werkelijk het einde was.
De andere puppy’s zijn uit het B en C nest van of Shinji’s Star. Pupjes van Shinji en van Zarka. Daar heb ik m’n neus weer eens flink in begraven! Zo een klein zwart bolletje is helemaal het einde! Juist die zwarte beertjes: Echt, het is net of ik even een blik werp in de spiegel van het verleden. Zo zag Angel er ook eens uit!
Van het A-team zijn alleen de “Die Hards” aanwezig, Boy met Lex, wijzelf en natuurlijk de Dracc’s clan. Zij hebben het immers georganiseerd.

Angel draaft behoorlijk wat heen en weer zoals de meeste andere herders. Waar loopt mijn baasje? Ze is goed in beeld met haar oranje zakdoekje om en komt met grote regelmaat even een aai of een snoepje halen. Er lopen werkelijk heel wat grote mooie imposante kanjers (reuen) rond. Vooral die zwarten van het K nest van Alt Deutschen Eck.
Rajan heeft het op stokken voorzien en blaft af en toe om een slachtoffer te vinden die wil gooien.
Als er een paard lang komt (ze moet werkelijk dwars door deze hele meute heen) dan gaan we allemaal netjes aan de kant. Keurig kan het paard lopend passeren en er valt geen onvertogen woord. Alle honden blijven rustig aan de kant staan kijken tot ze weer los verder mogen rennen. Wat een sociale club bij elkaar.
Er loopt een dame mee uit Antwerpen, ze wil graag een ODH en is helemaal uit België mee komen lopen om deze honden nu eens van dichtbij mee te maken. Kan wel zeggen dat zij ook haar ogen uit kijkt. Ze maakt regelmatig een foto met haar mobiel en zegt steeds: “Oh, dit zal mijn man niet willen geloven, fantastisch! En nooit geharrewar en niemand maakt ruzie, zo iets heb ik nog nooit meegemaakt, dit gelooft hij nooit!”
Een mooier compliment kunnen we niet krijgen toch?

Aan het einde van de rit staat er een heerlijke zelfgemaakte snert voor de liefhebbers klaar!
Jongens, wat zijn we weer verwend!
Rene en Albert, Ronald en Saskia en alle andere die hebben mee geholpen: het was helemaal top!
Moe en voldaan zijn we weer huiswaards gereden om nu zeker te weten:
Ooit, als Angel zo ver is, komt er bij ons ook een nestje.
Eerst de fokgeschiktheid en dan.........

Klik op de titel om mee te genieten van deze wandeling
Geniet ook mee van de prachtige verslagen en foto's op de site van:
Of Dracc's Clan
Of Shinji's Star
Kaya
Widar

Angel’s inhaal race

Als je 2 weken niet eet, dan val je geheid af.
Aan de lijve ondervonden, want Angel viel natuurlijk weer een paar kilo af. Sinds verleden week donderdag is onze engel weer gaan eten en hoe....... Kreeg ze de eerste paar dagen nog een wat kleinere hoeveelheid voer, aan de snelheid van reageren op commando’s wordt al snel duidelijk dat mevrouw toch wel weer honger heeft.
Jeetje, bij het commando “Kom voor” komt ze met zoveel snelheid aangerend dat ze zowat met haar neus in mijn kruis tot stilstand ‘glijdt’. Als een zwaan die op het water landt!

Om het eten toch wat aangenamer te maken krijgt ze momenteel ’s morgens en ’s avonds wat kip van smuldier door de Henne brokken. En na de middagwandeling nog wat extra Henne brokken wat opnieuw met veel ‘smaak’ wordt verorberd.
Zo kennen we Angel niet, ze lijkt ineens een inhaalslag te maken. Ze eet niet maar ‘vreet als een dijkwerker’.
Ik geef haar dus maar lekker veel, zou ze dan eindelijk eens op gewicht gaan komen?

Als Christophe haar vandaag (na 1 week van flink door eten) weegt, is ze toch ruim 2 kilo aangekomen en dat in één week! Ze weegt nu 28,3 kg. Hoera, het werkt!Na de maaltijd last Angel al uit zichzelf een heerlijke siësta in. Altijd even de tijd nemen om lekker uit te buiken. Zeker wel een uur of twee ligt mevrouw dan in coma.

Klik op de titel voor foto's van een comateuse Angel

Balou en Angel maken De Paauw onveilig

Yes, ik heb mijn fototoestel bij me en en wie zien we daar in De Paauw rennen? Juist, Balou komt aangerend met een hele grote stok in z’n bek. Angel er natuurlijk als een dolle achteraan.
We moeten nodig Jet, de zus van Balou eens uitnodigen voor een stevig partijtje rennen. Dan snapt echt niemand hier in De Paauw meer hoe het zit. Drie van diezelfde grote honden? Met Balou en Angel samen worden al regelmatig de nodige vragen gesteld. Je komt tenslotte ook niet zo maar twee dezelfde honden tegen (waar je voorheen nog nooit van hebt gehoord: “Mevrouw, is dat een Groenendaeler?”) die ook nog eens even oud zijn en beiden in de stamboom ‘vom Altdeutschen Eck’ hebben staan. Angel’s opa is Balou zijn papa.
Op het kleine veldje langs de vijver maken Balou en Angel De Paauw onveilig. Werkelijk als een kudde paarden komen ze aangestormd om dan net op tijd uit te wijken.
Ik heb onlangs mijn knie uit de kom gehad tijdens deze renpartijen. Kwam Angel samen met Victor tot stilstand naast mijn rechterbeen en hopla, schoot m’n knie uit de kom. Ik stortte ter aarde en de honden vonden dat helemaal top: Het vrouwtje doet ook mee, leuk! En zo werd ik bedolven door twee herders. Roepend en kermend van de schrik en pijn. “Mijn knie is uit de kom en hij wil niet terug!” Victors baasje hielp een handje door de honden op afstand te houden en toen uiteindelijk die knie dan (gelukkig!) weer in z’n kom schoot heb ik een hele tijd met m’n (Reiki) handen om m’n knie op het modderveld gelegen om de knie tot rust te brengen. Met bibberende benen zijn Angel en ik toen bijna schuivend naar huis gelopen.

Nu houd ik er rekening mee. Als Angel en haar vriendjes weer eens als dolle honden achter elkaar aan zitten dan zoek ik een boom, hek of gewoon een grote man om bij in de buurt te staan. Het lot niet tarten toch?



Als vandaag ook kleine Gijsje komt spelen is het feest compleet. Hoewel Angel en Balou elkaar toch steeds weer opzoeken. Wie is er nu de hoogste in rang?

Klik op de titel voor het openen van ‘t album

Gelukkig nieuwjaar voor iedereen!!!

Wij wensen iedereen een heel goed en gelukkig nieuwjaar! Dat we maar veel in goede gezondheid mogen wandelen en van elkaar mogen genieten!



Angel heeft de jaarwisseling perfect doorstaan.
Ton en ik lopen ’s avonds ons gebruikelijke rondje zonder problemen. Alleen zie je dat Angel haar oren wat vaker spitst bij het horen van al die knallen.
Om 24 uur ligt onze dame heerlijk in dromenland en omdat Ton en ik (we zijn samen, dat krijg je met kinderen in de uitgaansleeftijd) elkaar vrolijk ‘een gelukkig nieuwjaar’ toe wensen wordt ze wakker en komt meteen met haar piepbeestje aanlopen voor een spelletje.
Geen enkel probleem dus.
Als er om bijna 3 uur in de ochtend een behoorlijk geweld uitbreekt aan de overkant, jeetje, het lijkt wel een 1000 knaller die nooit meer ophoudt, dan blijft Angel gewoon liggen. Ton en ik kijken door ’t raam naar al dat kabaal. Als ik de voordeur even open doe om te kijken, dan wordt me meteen "gelukkig nieuwjaar!" toegeschreeuwd. Kroeglopers.... een beetje aan de late kant, maar ach, ’t is maar 1 keer nieuwjaar toch!

Klik op de titel voor een aantal ODH nieuwjaarsgroeten.

Winter in Wassenaar!

Ook hier is dan eindelijk de winter toegeslagen. Elders in het land heeft het al een paar keer heel veel gesneeuwd en nu zijn wij dan ook aan de beurt.
Het is niet veel, maar ‘t blijft leuk.

Op naar De Paauw om even van dit ‘paradijs’ te genieten!
Het eten gaat gelukkig weer prima! Niet te veel koude sneeuw eten, want anders komt het er vanachter weer uit. Moeilijk hoor, als je de sneeuw zo leuk vindt. Sneeuwhappen en bokkepsprongen maken. Wat een genot!
Op ’t grote veld komen we zowaar Willem en Victor tegen. Dan is het feest helemaal kompleet! Er wordt een sneeuwstorm verwacht met daarna ijzel, we merken er nog niet veel van. Het is alleen behoorlijk koud. We blijven lekker lang in De Paauw van dit paradijs genieten!


Overal in ’t land slaan de winterse buien toe. En dan gaat het ineens hard. Treinen en bussen lopen niet meer. Alles staat stil in Nederland en de sneeuw waait om het huis.
De hele Rijksstraatweg is wit. Dat komt niet vaak voor! Wat ziet de tuin er mooi uit. Als we tegen 21.30 uur aan onze avondwandeling beginnen is het heel goed lopen in deze dikke droge en ook heel hoog opgewaaide sneeuw. We zien auto’s langzaam voorbij glibberen.
Via een omweg gaan we een ander park in zodat Angel lekker los kan. Wat is ze goed te zien in deze witte wereld! Met hoge bokkesprongen snelt ze voort. Alles is leuk. Ton en ik houden een sneeuwgevecht en Angel springt vrolijk mee. Door naar het volgende park. Zo waardeer je je dorp weer eens met al haar parken!
Thuisgekomen maak ik toch nog maar wat extra foto’s van Angel in de tuin. ’T is wel erg donker, maar in deze witte wereld is Angel wel heel goed te zien.

Kort maar wel heel krachtig was dit sneeuwavontuur.

Gelukkig kan op oudjaarsdag het verkeer weer normaal rijden!
De Paauw is ineens een modderpoel geworden, zo snel is alles weer aan het dooien.
Midden in ’t park zijn een aantal kinderen rotjes aan het afsteken. De eerste keer voor Angel dat ze dit mee maakt. Verleden jaar waren we immers in het stille Frankrijk. Ze wil er wel naar toe, ziet alleen maar het gooien van die krengen....
Als ik snel doorloop komt ze gelukkig netjes achter me aan. Op de terugweg zijn de kinderen verdwenen. Op ’t nieuws hoor ik dat een hond afgemaakt moest worden omdat hij een rotje had gevangen die af ging. Wat ontzettend, het zal je maar gebeuren....
Wij blijven vanavond lekker thuis met Angel en de poezen.
En wensen iedereen het allerbeste voor 2006!!!

Klik op de titel voor de sneeuwpret